TULISAN A. Kadir Jasin bertajuk “Berjaga-jaga ungkit perkara lama” membayangkan sikap defensif dan ketakutannya apabila skandal BMF dan forex melibatkan ‘bos’nya diungkit dan didedahkan semula.
Dalam tulisannya, Kadir mengakui bahawa dia merupakan antara wartawan yang paling awal melaporkan ‘laporan palsu’ dan tersasar berkaitan BMF, mungkin kerana kenaifannya mempercayai kenyataan seorang pegawai Bank Bumiputera Malaysia Berhad (BBMB) atau mungkin juga kerana mahu melindungi ‘bos’nya.
Kadir juga cuba mengaitkan kes BMF dengan Allahyarham Tun Hussein Onn dan Tengku Razaleigh Hamzah. Namun Kadir lupa bahawa laporan CIA yang didedahkan sama sekali tidak menyebut bahawa kes BMF mempunyai kaitan dengan Tun Hussein dan Ku Li, sebaliknya tanpa sebarang kesipuan dan secara jelas menyebut bahawa ia mempunyai kaitan dengan Mahathir.
Laporan CIA menyebut Mahathir secara jelas mungkin kerana dari segi fakta, penyaluran wang pinjaman ke Kumpulan Carrian dan George Tan terus berlaku setelah Mahathir jadi Perdana Menteri pada tahun 1982 sehinggalah Jalil Ibrahim dibunuh pada tahun 1983.
Banyak “cover up” berlaku selepas pembunuhan Jalil dan tiada siasatan secara telus dibuat ke atas BMF sehingga CIA melaporkan dalam laporannya bahawa terdapat kemungkinan pegawai-pegawai BBMB yang dipenjarakan telah di’kambing hitam’kan.
Dalam skandal BMF, allahyarham Jalil dihantar ke Hong Kong kerana terdapat kecelaruan audit. Jalil dibunuh supaya pinjaman yang besar kepada pihak luar dapat diluluskan dengan segera. Perdana Menteri ketika itu adalah Mahathir.
Dalam skandal BMF, siasatan tidak dijalankan secara terbuka dan telus, sedangkan dalam kes 1MDB, audit forensik dilakukan oleh Jabatan Audit Negara dan laporan ini telah diteliti secara lebih mendalam pula oleh Jawatankuasa Kira-kira Wang Negara (PAC) yang turut dianggotai Ahli Parlimen pembangkang.
Paling penting, tiada ‘bail-out‘ untuk menyelamatkan 1MDB. Sebaliknya dalam skandal BMF, menurut laporan CIA, nilai yang lesap akibat pinjaman BMF kepada Kumpulan Carrian adalah sebanyak RM2.255 bilion dan jumlah ‘bail-out’ menggunakan wang Petronas, adalah sebanyak RM2.188 bilion, iaitu RM933 juta untuk membeli saham BBMB dan RM1.255 bilion untuk mengambil alih hutang bermasalah BBMB.
Keseluruhan jumlah wang yang ‘lesap’ adalah RM2.255 (pinjaman kepada Kumpulan Carrian) + RM2.188 (‘bail-out’ BBMB) = RM4.443 bilion (mungkin sekitar RM17.8 bilion nilai wang semasa).
SKANDAL FOREX
Berkaitan skandal forex Bank Negara Malaysia (BNM), Kadir berbohong apabila mengatakan bahawa penglibatan BNM dalam forex adalah untuk mempertahankan nilai ringgit. Hakikatnya, BNM telah menceburkan diri dalam kegiatan spekulasi mata wang dengan menggunakan rizab wang bank untuk membuat keuntungan.
Isyarat bahawa BNM akan berspekulasi di pasaran pertukaran wang asing disebut di dalam satu syarahan yang disampaikan oleh Gabenor BNM ketika itu, Tan Sri Jaafar Hussein di New Delhi, India pada tahun 1989 yang menyebut bahawa beliau telah menambahkan dimensi ketiga dan keempat kepada pengurusan rizab BNM.
Ini iaitu, mengoptimumkan keuntungan dan membangunkan kemahiran berurus niaga di dalam pasaran wang asing, sedangkan sebelum itu, teras utama pengurusan rizab adalah untuk menjaga dan melindungi nilai ringgit dan mengekalkan kecairannya di dalam pasaran.
Terdapat juga laporan media ketika itu yang menyebut, pada tahap kemuncaknya, BN pernah berspekulasi di dalam pasaran pertukaran wang asing sehingga RM270 bilion (AS$90-100 bilion). Pedagang-pedagang mata wang asing BNM amat agresif dan digelar sebagai “market bully”.
Penglibatan BNM di dalam perjudian pasaran pertukaran wang asing ini telah dikesan oleh bank pusat Amerika dan Gabenornya ketika itu, Alan Greenspan telah menegur dan menggesa BNM agar menghentikan segera perbuatan itu. Kenapa Kadir menyembunyikan cerita ini?
BNM telah mengakui bahawa akibat penglibatannya dalam kegiatan spekulasi matawang ini, kerugian yang direkodkan adalah sebanyak AS$10 bilion atau RM44 bilion nilai semasa.
Sama seperti skandal BMF, kerugian RM44 bilion ini dalam spekulasi forex ini juga tidak disiasat secara telus dan tidak dibentangkan kepada PAC seperti dalam kes 1MDB.
Dalam skandal BMF sebanyak RM2.255 bilion benar-benar lesap dan RM2.188 bilion ‘lesap’ dalam konteks wang yang digunakan sebagai ‘bail-out’, manakala dalam skandal forex BNM, RM44 bilion benar-benar lesap.
Mengambil kira jumlah wang yang hilang dan yang ‘lesap’ kerana digunakan untuk ‘bail-out’ skandal BMF dan forex ketika pemerintahan Mahathir, iaitu RM61.8 bilion (RM4.44 bilion (skandal BMF) (nilai semasa RM17.8 bilion ) + RM44 bilion (skandal forex)), tidakkah wajar siasatan yang telus dilakukan?
Terutamanya apabila skandal-skandal inilah yang telah menjadi punca krisis kewangan tahun 1997-1999 iaitu krisis ekonomi paling buruk dalam sejarah Malaysia yang telah menyebabkan beratus-ratus ribu rakyat hilang pekerjaan dan ramai menjadi papa kedana kerananya?
Apa masalahnya sehingga Kadir terlalu takut dan kelam kabut jika “perkara lama” ini disiasat oleh Suruhanjaya Diraja?
Tulisan asal bertajuk KADIR DEFENSIF, TAKUT APABILA SKANDAL BMF, FOREX MELIBATKAN TUN M DIBUKA SEMULA oleh TUN FAISAL ISMAIL.